Gaui skrifaði:Ég er ekki að ráðast á einn eða neinn, auðvitað gott mál að bjarga því sem bjargað verður undan "pressunni" það er einhvern veginn alltof fljótvirk og endanleg útrýming.Siggi Bóndi skrifaði:Skil ekki þessar árásir á Ingjald í FerjunesiHinrik á þessa Bens rútu sem var lengi í kerlingarfjöllum, og geymir hann hana þar. Ingjaldur gerði þennan Ford upp úr nánast engu( 4-5 hræjum). Það eru nokkrir sem geyma bíla hjá honum. Þetta eru kannski ekki bara árásir á hann heldur okkur hina sem hafa bjargð bílum og öðrum faratækjum frá pressunni
Og allra síst ætla ég að ráðast á Ingjald og /eða aðrar persónur, Ingjaldur er flinkur kall og veit mikið og búinn að bjarga miklu.
Að vandlega íhuguðu máli, getur verið réttlætanlegt að hafa það að áhugamáli að gera upp hlutina og eingöngu það.
Ég er einhvern veginn þannig að láta ekki staðar numið þegar takmarkinu er náð, þá er eftir að njóta verka sinna ("Sjáið tindinn, þennan kleyf ég" Tómas Guðmundsson). Eitt er að " bjarga" hlutunum, annað er að gera þá eins og nýja. Þá erum við komnir að þessu margumtalaða vandamáli: Það kemur einhver til manns og vill endilega eignast eitthvert hræið með það að tilgangi að gera það upp, hefur áhugann og aðstæður (vill allavegana reyna), nei, þá eru þetta orðin þvílik verðmæti "get alveg eins átt hann eins og að selja /gefa á þessu verði". Oftast, því miður, er eingöngu verið að lengja í hengingarólinni. Ég vil að menn séu raunsæir í þessu sem öðru og geri sér grein fyrir getu sinni og aðstöðu, annars er hætt við að draslsöfnun fari af stað.
Ég eignaðist Mini fyrir löngu síðan, sem hafði dálitla sögu á bak við sig, gerði hann upp fyrir um 10 árum síðan, gaf konunni hann í afmælisgjöf (æði fallegur), síðan notaður á sumrin. Nú þetta voru óhemju ryðsæknir bílar og svo fór að það fór að koma út á honum ryð aftur, þá er spurningin hvað á að gera? Er á 26 ára húsbíl, sem einnig var ryðhreinsaður fyrir löngu síðan og þyrfti að taka til bæna, svo er hérna eldgamall Toyota Landcrusier sem bíður mín (er inni ).
Í mínum huga var það að losa sig við eitthvað af þessu til einhvers sem líklegur væri til að taka til hendinni, sem sagt láta hagsmuni varveislunnar ganga fyrir. Nú hvaða tæki er líklegast til að bera menn ekki ofurliði við uppgerðina? Ég hélt það væri Mini og "seldi" hann áhugasömum manni fyrir verð sem báðir voru sáttir við, og það sem meira var hann sýndi mér fram á dugnað sinn við verk sem hann hafi nýlokið ( nú hafði þessi bíll óneitanlega mest tilfinningalegt gildi fyrir okkur en vonast til að fá að fylgjast með uppgerðinni og sjá hann á götunni aftur eins og nýjann).
Niðurstaða: Ekki óyfirstíganlegt það sem eftir er, á nýlega skemmu undir þetta og miklu meira ef út í það væri farið.
Ég vona að þetta útskýri afstöðu mína gagnvart þessu merkilega verki sem uppgerð Ingjaldar á Fordinum var og óendanlegann pirring sem það veldur mér að sjá gott og þarft handbragð fara í súginn. Upphaflegi tilgangur minn, fyrir margt löngu, á skrifum mínum um þennan bíl var, að einhverjum tækist að bjarga honum á einn eða annan hátt. Vona enn að svo verði.
Að lokum þessum langa pistli um lítið efni, óska ég ykkur öllum gleðilegs nýs árs og megi þessi síða vera áfram vettvangur skoðannaskipta um hin ýmsustu málefni á sem málefnalegumstum grunni. Ég þakka viðbrögðin við þvi sem ég hef látið frá mér fara á síðasta ári og bara alla "samveruna" og skrifin hér.
Sælir.
Þú ættir að kíkja í kaffi til Ingjaldar og bjóðast til að hjálpa honum við að koma honum inn.
Draslsöfnun , Allstaðar eru til svartir sauðir, og misjafnir. Með auknum innflutningi á fornbílum minnkar áhugi á fornbílum sem eru til staðar á íslandi. Nú geta menn keypt draumabílinn beint af netinu í stað þess að gera bíla upp. Oftar en ekki er það í umræðunni að það borgi sig ekki að gera upp heldur að flytja bíl inn í staðinn.
Nú hvað verður um þessa fornbíla sem hafa alið sinn aldur hér á landi og fáir nenna að gera upp
Geymslusvæðið , Draslsafnara eða pressan.
Draslarsafnara eins og einhver kallar þá sjá kannski eitthvað við þá bíla sem aðrir sjá ekki.
Íslensk saga og íslenskur menningararfur á bakvið íslensku fornbílana held ég að sé á mikilli niðurleið.
t.d trukkurinn Soffía
Óska Draslsöfnurum og öðrum sem eru að elta skottið á sjálfum sér gleðilegs árs og friðar.
